Strona główna
Aktualności
Regulamin Klubu
Sprawozdania i uchwały
Uchwały Zarządu od 2023r.
Ceryfikat
Sylwetki hodowców
Nasi seniorzy
Hodowane odmiany
Cele Klubu
Materiał do dyskusji
Wzorzec
Kolory
Regulamin wystaw
Nasze zebrania
Nasze wystawy
Linki
Nasz baner
Mapa strony
Wielkość liter:A A A A kontakt Wzorzec
Gdański Wysokolotny - Sokół Gdański
Pochodzenie:
Wyhodowany na początku XIX wieku w Gdańsku i okolicach jako lokalna rasa.

Wrażenia ogólne:
Gołąb o długim, smukłym, noszonym prawie poziomo tułowiu, o średnio wysokiej sylwetce, półowalnym i szeroko noszonym, bogatym w pióra ogonie, nieznacznie łukowatej głowie z koronką.

Wzorzec: cechy rasowości:
Głowa:
Noszona w lekkim skłonie, długa, z profilu począwszy od końca dzioba aż do koronki tworzy spłaszczony łuk, w widoku z góry w formie klina. Koronka jest szeroka od ucha do ucha, wysoko osadzona, bez luk, od wewnętrznej strony w pełni wyścielona piórkami, z tyłu pełna, zwarta grzywa bez wyszczerbień przechodząca w upierzenie karku, bez rozet po bokach głowy.

Oczy:
Perłowe we wszystkich odcieniach, bez krwawych żyłek.

Brew:
Wąska, biała o niebieskawym odcieniu.

Dziób:
Średnio długi, przechodzący bez uskoku w linię głowy, umiarkowanie mocny, jasny,
u ciemno upierzonych dozwolona mała plamka /muszka/. Woskówki gładkie i mało rozwinięte.

Szyja:
Średniej długości, smukła, podgardle o zaokrąglonym wycięciu. Pióra na karku mocne i zwarte.

Pierś:
Umiarkowanie szeroka, nieznacznie wysunięta do przodu i dobrze zaokrąglona.

Plecy:
Długie, nie za szerokie, zwężające się ku tyłowi i nieznacznie opadające.

Skrzydła:
Długie, dobrze przylegające do tułowia i przykrywające plecy, sięgające prawie do końca ogona.

Ogon:
Długi, składający się z przynajmniej 14 szerokich sterówek, bez luk, półowalny, nieco szerszy na końcu od piersi.

Nogi:
Średniej długości, nieupierzone.

Upierzenie:
Długie, gładkie, przylegające

Rodzaje kolorów:
Biały, czarny, czerwony, żółty, niebieski z czarnymi pasami, niebieski grochowy, czerwonopłowy, żółtopłowy, niebieskopłowy z ciemnymi pasami lub bez; jasny i ciemny mazer; szymel; tygrysowaty i szek w kolorze czarnym, czerwonym, żółtym, niebieskim; białogłowy ("bunt") w kolorze czerwonym i żółtym; srokaty w kolorze czarnym, niebeskim, czerwonopłowym, żółtopłowym i niebieskopłowym.

Kolor i rysunek:
Wszystkie kolory czyste i nasycone. Czarny lśniący, niebieski stalowy, grochowe z możliwie równomiernym rysunkiem na tarczach skrzydeł, płowe powinny mieć możliwie czyste tarcze skrzydeł (nieznaczne cienie dozwolone), niebieskopłowe z całkowicie kolorowymi lotkami i sterówkami, czerwonopłowe i żółtopłowe mają: szyję, pierś oraz pasy na skrzydłach o nasyconym kolorze podstawowym, lotki i sterówki jasne, u samic dozwolone jest nieco szarości na piersi i brzuchu. Wszystkie pasy czyste, biegnące równolegle przez całe skrzydła.

U mazerów należy dążyć do czystych kolorów.
Jasny mazer: Głowa, plecy, lotki i ogon z pokrywą i klinem są białe. Na szyi, dolnej części korpusu oraz tarczach skrzydeł pióra o podstawowym kolorze białym, zabarwione na koń cach (marmurkowe), układające się na skrzydłach w rysunek przypominający usłojenie przeciętnego pnia drzewa.
Ciemny mazer: Całe upierzenie marmurkowe, także głowa, loki, plecy i ogon z pokrywą.
Białogłowy ("bunt"): Głowa całkowicie biała, lub z kilkoma piórami kolorowymi, lotki i ogon z pokrywą i klinem białym, pozostałe upierzenie kolorowe, ewentualnie z kilkoma piórami białymi. Należy dążyć do rysunku mnicha.
Szymel: Podstawowy kolor biały z mniejszym lub większym nalotem w formie kresek, jednakże pióra zakończone biało, bez całych kolorowych piór, lub bez piór występujących u mazerów. Lotki i ogon z klinem białe.
Tygrysowaty: Lotki i ogon są kolorowe, pozostałe upierzenie możliwie równomiernie nakrapiane. Bez widocznych białych prześwitów w lotkach i sterówkach przy złożonym skrzydle i ogonie.
Szek: Na podstawowym kolorze białym możliwie równomiernie rozłożone kolorowe pióra. Lotki i ogon powinny być białe.
Srokaty: Kolorowa jest głowa, szyja (na przedniej części szyi może występować biała plamka tzw. "serduszko"), pierś, ramiona, ogon i jeśli to możliwe także plecy. Pozostałe upierzenie jest białe.

Duże błędy:
Krótki lub niezgrabny korpus, wysoka postawa. Tęga zaokrąglona, z wysokim czołem głowa. Dużo czerwieni w tęczówce, żółta lub czerwona brew, nad oczami tzw. "daszki". Za mocny lub ciemny dziób, grube woskówki. Przylegająca, za nisko osadzona, wąska, krzywa lub z przerwami koronka, duża szczerbina w grzywie, rozety ( mały "wirek" nie traktuje się jako rozetę). Odkryte plecy, wąski ogon, pojedyncze piórka na nogach. Duże odstępstwa w kolorze lub rysunku.

Uwagi do oceny:
Wrażenia ogólne - budowa i postawa - głowa, oczy - uformowanie ogona - kolor dzioba - kolor i rysunek

Obrączka nr 7  Ff  Ff Pobierz wzorzec